Nee dit is geen reclame voor een online game waarin alles er even nieuw en flashy uit ziet als een oplichtende reclameboodschap.  Als je naar Secondlife op zoek was lees dan niet verder. Nee, dit is een liefdesverklaring aan spullen met patine, een ode aan de sporen van gebruik en aan herstellingen, aan sloophout dat niet in het containerpark belandt maar dat hergebruikt wordt uit respect voor bomen; uit respect voor onze Aarde, en voor onze spullen die langer willen leven.

Mooier dan nieuw.
“…Veelvuldig gebruik en slecht weer laten sporen na op alle materialen. Die sporen lijken wel met een heel bijzondere elegantie op het hout te worden gegrift. Er ontstaan tint effecten door zonlicht of door het uitspoelen van de regen, of sporen van een vroegere montage, terwijl reliëfs van nerven versterkt worden door slijtage…” schrijft iemand op de portaalsite voor duurzaam bouwen. Duurzaam heeft zo zijn eigen esthetiek en wie respectvol naar de dingen kijkt ziet ook hun schoonheid. Mijn vriendin Dietlinde zal beamen dat voor haar (veel oudere) collega Plato, naast het schone en het goede ook het ware heel belangrijk is. En de waarheid is dat materiaal en spullen langer laten meegaan betekent: minder co² uitstoot en minder kostbare grondstoffen ontginnen. En dat is goed voor het klimaat, en de mensen van morgen.  Het WWF berekent elk jaar Earth Overshoot Day, voor Europa viel deze in 2019 al op 10 mei. Werk aan de winkel, om deze datum terug te dringen. En velen onder ons zijn daar al mee bezig. – Help jij mee? –

Zo ook inmiddels al 6 jaar, de vrijwilligers van Repair Café Klein-Brabant.  De reparateurs herstellen bijna elke keer op een andere locatie, en waren al meerdere malen te gast in gemeenschapscentra en culturele centra van Bornem, en Puurs – Sint-Amands.  Het goede nieuws is: elke keer zijn er bezoekers waar dat nieuw voor is. Houd hun blog in het oog voor een volgende datum en ga er dan zeker ook eens langs, je kan er met de hulp van specialisten je kapotte spullen herstellen. Gereedschap en knowhow zijn aanwezig en bovendien is het gratis, een vrije bijdrage helpt om onkosten te dekken. Als mede trekker van het Repair Café kan ik jullie garanderen dat als het van de reparateurs afhangt je spullen zeven levens krijgen.  Ze tonen je dat repareren soms niet zo moeilijk is, maar in vele gevallen maken de fabrikanten het ook onnodig moeilijk.  Dat is dan weer iets waartegen we op nationaal en Europees vlak actie voeren als brede Repair beweging.

Wil je ook meewerken stuur dan zeker een mailtje naar repairkleinbrabant@gmail.com. Handige vrijwilligers voor allerlei herstellingen en vlotte gastheren en dames die het initiatief mee willen omkaderen zijn altijd welkom.

Op het mini geefplein dat in Klein-Brabant meestal gelijk met het Repair Café georganiseerd wordt krijgen spullen een tweede, derde of vierde eigenaar.  Een geefplein is een marktje waar je zonder portemonnee naartoe kunt. Bruikbare spullen die je zelf niet meer nodig hebt en die in goede staat zijn wegschenken, zodat iemand anders geen nieuwe dingen moet gaan kopen en/of voor jezelf meenemen wat jij wel kan gebruiken, is de bedoeling.  Hoeveel levens de dingen op een geefplein kunnen hebben zal afhangen van de kwaliteit, en van hoe goed we voor onze spullen zorgen.

Al wat overblijft na afloop gaat naar de Kringwinkel of naar de Schakel. Elke dag van de week kan je daar voor een prikje heel leuke items vinden die anderen hebben weggeschonken. Je steunt daarmee sociale tewerkstelling en je spaart het milieu, goed voor je integriteit als toffe bewoner van deze planeet, die al net iets meer dan twee levens meedraait en die ook voor onze kleinkinderen en achterkleinkinderen nog even veel te bieden zou mogen hebben.  Een mooi initiatief is ook de geefkast in Willebroek in buurthuis Mozaïek, waar mensen op donderdag namiddag tussen 2 en 4 en zondag tussen 2 en 5 spullen kunnen komen halen en geven.

We zijn met zijn allen rijker dan ooit en we weten, het is niet kopen dat je gelukkig maakt, al wil de reclame je nog steeds van het tegendeel overtuigen.  Echt geluk heeft te maken met delen en het juiste doen. Dat kan ook zijn: dingen wegschenken. We zitten echt aan het einde van het consumptiemodel, we gaan een transitie doormaken of we gaan onze menselijke cultuur verliezen, zo simpel is het. Een nieuwe manier van leven krijgt vandaag vorm en daarbij hebben we elkaar nodig. Een geefplein staat daarom ook een symbool voor het einde van de consumptiemaatschappij. Als je ervoor open staat zullen de dingen die je nodig hebt jou ook vinden, soms voor een prikje bij de Schakel of in de kringwinkel, soms helemaal gratis omdat iemand het gulhartig wegschenkt, of anders voor een eerlijke prijs met respect voor de mens die het gemaakt heeft.

De dingen die je bezit langer gebruiken, en ook ontspullen is niet alleen een rage, het is veel meer.  Zo heel veel heeft een mens namelijk niet nodig om perfect gelukkig te zijn. Heel veel dingen die we kopen gebruiken we maar af en toe, maken ons net ongelukkig omdat ze rondslingeren en onnodig veel ruimte in beslag nemen of omdat ze snel kapot gaan of onze verwachtingen niet inlossen.  Het kan daarom veel handiger zijn om gereedschap bijvoorbeeld te lenen. (Lees misschien ook het artikel over deelinitiatieven op onze website.)  In Hasselt namen vrijwilligers het initiatief om een bibliotheek der dingen op te richten, zo kunnen alle Hasseltenaren spullen die ze maar weinig gebruiken lenen en hoeven ze die niet te kopen. Ik weet niet aan hoeveel levens dat dan gelijk staat, zeker meer dan twee.  Het is een super tof idee, eentje dat om navolging vraagt. Vind je dat ook, laat het ons dan weten.

Onze poes hier naast mij moeten we niet meer overtuigen.  Wijselijk knippert ze met haar ogen en vlijt zich neer op haar dekentje van de kringwinkel, in de comfortabele zetel die we vonden, een paar straten verderop via 2dehands.be.  Ook zij is (op eigen initiatief) bij ons komen aanwaaien van ik weet niet waar, graatmager, verwaarloosd en drachtig, inmiddels is ze een weldoorvoede gesteriliseerde mamapoes, na een worp van 4 stralend gezonde kittens die gelukkig allemaal een nieuw thuis vonden. Een tweede leven? Spint ze.  Nee, nee, ik ben ambitieuzer, poezen hebben negen levens.

Lees misschien ook het artikel in MO van 8 mei  : inovatie is goed, repartie is beter.